اجاق مایکروویو می‌تواند یکی از بزرگترین اختراعات قرن بیستم باشد. امروزه صدها میلیون خانه در سراسر جهان از یکی از این وسیله‌ها استفاده می‌کنند.

فرض کنید در صبح یک روز کاری خواب مانده‌اید باید قبل از ساعت ۸ در محل کار خود حاضر باشید. صبحانه نخورده‌اید و طبیعتاً گرسنه هستید همان طور که با سرعت از مترو به سمت محل کار در حرکت هستید یک کیک صبحانه می‌خرید و در ماکروفر دفتر خود گرم می‌کنید و به عنوان صبحانه استفاده می‌کنید. این اتفاق برای وعده‌های بعدی نیز رخ می‌دهد. ظرف غذایتان را بدون اینکه ظرفی دیگری برای گرم کردن غذا نیاز باشد در مایکروفر قرار می‌دهید و در کمترین زمان ممکن ناهار یا شام شما آماده استفاده است. در حقیقت برای دنیایی که همه چیز با بیشترین سرعت در حال جریان است ماکروفرها انتخاب مناسب و منطقی هستند.

جای تعجب نیست که یک اجاق مایکروویو از تابش ماکروویو برای گرم کردن غذا استفاده می‌کند. همان طور که گفتیم مایکروویو نوعی موج است که بین امواج رادیویی و تابش مادون قرمز روی طیف الکترومغناطیسی قرار می‌گیرد. در مورد اجاق‌های ماکروویو، فرکانس موجی که معمولاً استفاده می‌شود تقریباً 2450 مگاهرتز (2٫45 گیگاهرتز) است.

امواج در این محدوده فرکانسی خاصیت جالبی دارند. آن‌ها جذب آب، چربی و قند می‌شوند و پس از جذب مستقیماً به حرکت اتمی-گرما تبدیل می‌شوند. این امواج دارای ویژگی جالب و مرتبط دیگری نیز هستند، آن‌ها جذب اکثر پلاستیک‌ها، شیشه‌ها و سرامیک‌ها نمی‌شوند.

فلزها تابش مایکروویو را منعکس می‌کنند و به همین دلیل قابلمه‌های فلزی در اجاق مایکروویو به خوبی کار نمی‌کنند. همچنین به همین دلیل این دستگاه‌ها دارای دیواره‌های فلزی هستند تا تابش را منعکس کنند.