دسته بازی عموماً دارای مجموعه ای از دکمه هایی هستند که با انگشت شست راست و کنترل کننده جهت با چپ کنترل می شوند. کنترل کننده جهت به طور سنتی یک صلیب دیجیتالی چهار طرفه (همچنین به نام joypad ، یا متناوبا D-pad نامیده می شود و هرگز کلیدهای پیکان نامیده نمی شود) ، اما اکثر کنترلرهای مدرن علاوه بر این دارای یک یا چند شوک آنالوگ هستند.

برخی از افزودنی های رایج به دسته بازی ها استاندارد شامل دکمه های شانه (که به آن “سپر” نیز گفته می شود) و ماشه هایی است که در لبه های لبه قرار گرفته اند.دسته بازی (دکمه های شانه معمولاً دیجیتالی هستند ، یعنی فقط روشن/خاموش ؛ در حالی که محرک ها معمولاً آنالوگ هستند) ؛ شروع ، انتخاب و خانه به صورت مرکزی قرار دارد دکمه ها و یک موتور داخلی برای ارائه بازخورد نیرو. محرک های آنالوگ ، مانند کنترلر GameCube ، به فشار حساس هستند وبازیها می توانند میزان فشار وارد شده به فرد را برای کنترل شدت یک عمل خاص ، مانند نحوه پاشش شدید آب در Super Mario Sunshine بخوانند.